Data tej śmierci (noc z 1-go na 2-gi stycznia 1939) jest dziwna. Jakby ktoś przygotowywał Polskę świadomie do rozbiorów między Rosję Sowiecką i Niemcy Nazistowskie. Zachodzi podejrzenie, że Roman Dmowski został otruty przez masonów WASP-owskich, którzy się obawiali, że były minister spraw zagranicznych mający powiązania z wywiadem Japonii, znający język japoński - może spowodować dogadanie się Polski z Japonią, Niemcami i Włochami - czyli wyjście z WASP-owskiej strefy wpływów. Wtedy nie było by II Wojny Światowej, tej ponurej rozgrywki obliczonej na zdominowanie globu przez pro-syjonistyczne chazarskie Siły Zła, obecnie nazywane Siłami NWO, a przed dwoma tysiącami lat zdefiniowane przez Świętego Jana Ewangelistę jako Synagoga Szatana.

     Data śmierci czasem jest błogosławieństwem i znakiem. Okazją do spotkań, cezurą czasową, nawet, kiedy Zmarły zasłużył na Niebo - Kościół Święty Matka Nasza zaleca w ten szczególny dzień świętować, rozpamiętywać ważne wydarzenia, cieszyć się wejściem duszy bohatera do Nieba.

     Piłsudski, Dmowski, Kolbe, Kaczyński i Świtoń odeszli w szczególne dni, które stały się ważnym punktem w kalendarzu. Dzisiaj, 2-go stycznia 2016 spotykamy się u progu Nowego Roku nad grobem Romana Dmowskiego, przy jego pomniku na Placu Na Rozdrożu i na Mszy Świętej w Archikatedrze  Warszawskiej. Jest okres świąteczny, łamiemy się opłatkiem, śpiewamy kolędy.

     Tradycją narodowców zainicjowaną przez Sławomira Zakrzewskiego i Dariusza Benedykta Ciesielskiego jest spotkanie o godzinie 12⁰⁰ na Cmentarzu Bródnowskim. Tak jak mówi piosenka wojskowa "o ojców grób bagnetów poostrz stal" - tak i zebrani doświadczają niezwykłej atmosfery tego miejsca. Szczególnym dysonansem jest porównanie wielkich dokonań Dmowskiego ze skromnością jego grobu, jednego z wielu na kwaterze w pobliżu kościoła cmentarnego. Patrioci przyozdobili miejsce pochówku majestatyczną kratą, która poprawia nieco ogólne ubóstwo tego miejsca. Na szczycie grobu stoi popiersie Dmowskiego wyrzeźbione przez Bartłomieja Kurzeję, polskiego słynnego artystę rzeźbiarza.

     Nad grobem wypowiadane są ważne oświadczenia dotyczące polskich spraw bieżących, ostatnio doszło do sporego dysonansu między Arturem Zawiszą a Sławomirem Zakrzewskim, kiedy Zakrzewski ośmielił się zarzucić Ruchowi Narodowemu wręcz zdradę i narażanie młodzieży polskiej na śmierć podczas zamieszek na Moście Poniatowskiego, co bardzo uraziło Zawiszę, który nie chcąc dopuścić do gorszących kłótni nad grobem - opuścił zgromadzenie.

     Dzisiaj spodziewamy się przedstawienia polskiej opinii publicznej Pana Generała PDS Ludwika Wasiaka, niedawno awansowanego, który ma wezwać do wstępowania w szereg strzelców i wsparcia w ten sposób odbudowania polskiej siły zbrojnej przez Rząd Beaty Szydło. Towarzyszyć Generałowi Wasiakowi ma Zbigniew Skatulski i delegacja narodowców łódzkich.

     Na koniec tego punktu programu udajemy się do Restauracji Jagiellonka na obiad. Klimat typowo praski.

  2) Spotkanie przy pomniku (godz. 17⁰⁰)

     Innym punktem programu tego dnia jest popołudniowe zgromadzenie przy pomniku na Placu Na Rozdrożu. Dzisiaj owe zgromadzenie organizuje Bartłomiej Kurzeja (twórca kultowego popiersia) oraz Wojciech Bardoński (szef Klubu Narodowej Demokracji).

     Zaproszeni są ambasadorowie Rosji i Białorusi, ponieważ podczas tego punktu programu jest okazja do wygłoszenia ważnych oświadczeń o charakterze międzynarodowym. Spodziewamy się, że Ambasador Rosji nawiąże do tego, że Dmowski był posłem do Dumy w Petersburgu, czyli ważnym członkiem elity carskiej Rosji. Dzisiaj, kiedy masoni szykują wielką wojnę z Rosją i Chinami takie niby drobne oświadczenie przyjazne wobec Wielkiego Polaka może mieć wagę globalną.

     Innym ważnym oświadczeniem w tym miejscu mają być oficjalne przeprosiny złożone na ręce Ambasadora Białorusi za niefortunną, antysłowiańską i godzącą w przyjaźń polsko-białoruską wypowiedź ongiś lidera narodowców Romana Giertycha, który publicznie oferowa�� się jako pośrednik w rozbrojeniu Białorusi z rzekomego arsenału nuklearnego.

     Na koniec tego punktu udajemy się do Baru Przejście (tam gdzie zabili Łysego) na skromny poczęstunek. Klimat typowo śródmiejski.

 3) Msza w Archikatedrze (godz. 19⁰⁰)

     Wieczystą Mszę za duszę Dmowskiego w Archikatedrze Warszawskiej zamówił Św. Pam. Kolega Leon Mirecki z siostrą Marią Mirecką-Loryś. Niestety, dotąd tej Mszy nie odprawiał tak jak się Dmowskiemu należy Arcybiskup Warszawski, lecz pomniejsi księża. Jest to wielka niesprawiedliwość, zwłaszcza kiedy się ma świadomość, że w tej samej archikatedrze okazały, a nienależny pogrzeb katolicki miał Profesor Geremek, wielki mason pracujący przeciwko narodowi polskiemu. Zwykle po nabożeństwie przy epitafium Dmowskiego (prawa nawa, pośrodku) narodowcy się wypowiadają, ale są wypraszani przez pewne anonimowe służby kościelne, które chcą zamykać już świątynię i do spraw narodowych polskich związanych z Dmowskim podchodzą sceptycznie.

     Na koniec tego punktu programu łamiemy się opłatkiem i śpiewamy kolędy. Klimat narodowo-katolicki, świąteczny.

 /-/ Eugeniusz Sendecki